Evliliği Tamamen sildim kafamdan

Evliliğe Dair

hmmmm canım sıkılıyor ne yapsam acaba diye düşünüp duruyorum bu aralar ve aklıma ruh halimi yazıp çizmek ve bir şeyler karalamak geliyor.

Ben artık ömür boyu bekarlığı seçtim. Şuan ki düşüncem böyle hiç olmazsa.

Gerek ülkemizdeki kızların düşünce yapılarından gerekse ekonomik nedenlerden ötürü. Bundan sonraki yaşamım tamamen yalnızlık üzerine kurulu olacak. Gariptir ki yalnızlığı seven biriyim. Kalabalık ortamlardan çok hoşlanmıyorum. İnsanlardan nefret etmiyorum ama sevmiyorum da. Yalnız gezmeyi, dolaşmayı seviyorum, Pazar günleri yalnız sinemaya gitmek, yalnız yolculuk yapmak nedense bana çok iyi geliyor. Gezerken, dolaşırken, yolculuk yaparken yanımda birilerinin olması canımı sıkıyor ve beni tedirgin ediyor nedense. Asosyal gibi görünüyorum ancak asosyal değilim, sosyal fobim de yok, insanlarla konuşmaktan çekinmiyorum, sadece onlarla olmayı sevmiyorum. Köşeme çekilip, tek başına yaşarken karşımdaki sorunlu insan ilişkilerini bir tiyatro gibi seyrediyorum, böylece yalnız olmaktan biraz daha zevk alıyorum. Ömür boyu bekar kalmak istiyorum. Bunun bir nedeni de tabii ki ekonomik nedenlerdir. Şu an 24 yaşındayım, üniversiteyi bitirmek üzereyim yada bitirdim mi bilemiyorum ama askerliği yapmadım. Nedense yapmayı da düşünmüyorum. Ancak bir yerlerde dayılarım, amcalarım yok yani doğuştan şanssız biriyim. Böyle olunca doğal olarak iyi bir işte bulamadım. İyi iş bulamayınca evlilik hayallerimde rafa kalkıyor. Önceden sağlam bir işim olunca evlenirim derdim, şimdi ise iyi bir işim olsa bile evlenmem diyorum. Çünkü artık yalnızlığa alıştım, birilerinin beni kısıtlamasına tahammül dahi edemiyorum. Olabildiğince özgür ve bağımsız olarak yaşamak istiyorum. Hayatta tek başına olunca mücadele etmen gereken çok az şey oluyor. Eşinin kaprisleriyle uğraşmıyorsun, ona hediye alacam, onu gezdirecem, onu memnun edicem diye ekonomik dar boğazlar yaşamıyorsun. Kısacası çok fazla geçim sıkıntısı çekmiyorsun. . . . . motorcu değil choppercı olmak.....kıvırtmak değil kafa sallamak.... varmak değil yolda olmak.... boyun eğmek değil özgür olmak..... hevesle değil tutkuyla bağlanmak... Yaşadığım hayat onurlu insanların yaşamla mücadele öyküsüdür diye düşünüyorum.Hüseyin AKTAŞ

http://www.akblog.net/2011/10/evliligi-tamamen-sildim-kafamdan.html
Yazının içeriğinde 17.11.2011 tarihinde yeniden düzeltme yapıldı.