Mart Akşamında Gördüğüm Martılar
Mart Akşamında Gördüğüm Martılar |
Otobüsten inip şehri kucaklamak bir seher vakti. Belki de sabah namazına yetişmek. Semâya kaldırıp başını, son kez tövbe ederken günahlarına; küfürler savurmak, bir adanmışlığı geride bıraktığın boşluğa… Bir simitçiye adres sorup, terkedilmiş bir virâneye yerleşmek sonra.
Limonlu çay ve sigara dumanının yârenliğinde açıp ellerini doğan güne, sarılmak yeni olduğuna kendini bile inandıramadığın bir geleceğe. Ve kanlanmış gözlerini kapayıp sadece rüzgârı hissetmek.
Bir rüya olduğunu kabullenmek, yaşanmış ve yaşanamamış her şeyin. “Uyanık olmak kâbusu”na alışmaya çalışmak.
Bir mezara bekçi olduğun halde, hâlâ dayanıklı bir mermer olmakla övünmek.
En sonunda ise bir şizofren çığlığı: “Hasta değilim ben!”
Quate
--
---
Akblog.NET
https://www.akblog.net/2019/03/mart-aksamnda-gordugum-martlar.html
YanıtlaSil