Gitar ile Ölüme Gitmek

Beyaz Kamyonet ile Pembe Kefen Giymeye Gidiyorum...

Tek başıma oturuyorum yine her zamanki gibi. Bu defa her zamankinden farklı olarak farklı bir düşünce içerisinde yalnızlığımda baş başa olmanın keyfini çıkarmaya çalışıyorum desem sizler inanın ama açıkça söylemek gerekirse buna yani bu söylemime inanasım yok. Hiç bir zaman olmadı.  Orası ayrı bir konu ya..

Kafamı kaldırdığımda gökyüzünün maviliğini örterek, beyaz gelinlikler içinde süslenmiş gibi kaplayan ve görüntüsüyle şaşalı biçimde insanları kendine hayran bıraktıran bulutları görüyorum.

Sürmesini bile bilmediğim bir araçta tek başıma seyahat halindeyim. Şaşırtıcı derecede aracın şoförü de benim.  İnanması güç... Belkide rüya görüyorum yada her zaman ki gördüğüm halüsinasyon  yanılsamaları. 

Beyaz minik bir kamyonet. Şirin mi şirince bir kamyonet. Belkide kamyonet değildir ama nedense bu minik ve tatlı araca kamyonet diyesim geldi. Gerçi konumuz bu değil ama yinede kendimi tutamayıp detaylara giriyorum. Detaycı değilimdir aslında ama farkında olmadan detaylara dalıp gittiğim bu günlerde kendimi bir hayli garip görmüyor da değilim. Kuşkuculuk peşimi bırakmıyor.  

Portakalı çok seven biri olarak yolun asfalt rengi portakalımsı bir renk halinde. Yine hakeza denizi çok seven biri olduğumu düşünerek ve denizsiz yapamadığım bir dünyada, sol tarafımda denizin maviliklerini şahit oluyorum. Sadece denizin maviliği değil denizin kendi bizzat sol tarafımda yer aldığını da görüyorum. Tertemiz masmavi ve berrak bir deniz. Yolculuğumun uzun olduğunu düşünerek ve nereye gideceğimi bilmediğimi de buna ekleyerek hayatının akışına bırakıyorum kendimi. Aslında hayatın sürprizlerle dolu olduğu sözüne inandığım yok ama tabii ki çok daha önceleri sizler gibi bende böyle yanlış bir düşünce içerisinde olduğumdan inanıyordum. Ama söylediğim çok önceleri.

Gerçekten de uçsuz bucaksız görünmeyen bir seyahat halinde gözlerimi açıp sağa sola bakmaya çalışırken yine garip bir durum ile karşı karşıya geldiğimi görüyorum. Sol tarafımda sevdiğim deniz mavisi renkler.. Beyaz bir kamyonet ve portakal rengine bürünmüş asfalt. Birde bunlara ek olarak sağ tarafımda ise ölümün regine bürünmüş pembemsi renk. Evet belki de hepiniz ölenin gelinliğini beyaz olarak görebilirsiniz.  Aslında yanıltıcı bir renktir o beyaz. Halbuki bir hayata son vermeye çalışan ve karamsarlık moduna girmeyelim diye sizin bildiğiniz beyaz ölümlü kefen, aslında ölülerin gözünde pembemsi renktedir. Siz faniler renkleri olduğu gibi görebilirsiniz ama ölümlülerin daha doğru bir ifadeyle hayattan kaçarak sürekli ölümü isteyen ölmüş tüm canlıların olaya bakış açıları ise çok çok çok daha farklıdır. Sizin beyaz kefen diye nitelediğiniz gelinlik, benim nezdimde pembemsi bir son. 

Yazının devamını istiyorsanız kafamın içine girmeye çalışın...

Gitar konusuna değinmedim. Neden mi? Neden diye sormayın. 

Çünkü portakal rengine bürünmüş asfalt, gökyüzü maviliğini ele geçiren beyaz bulutların yanı sıra sağ tarafımdaki ölümü hatırlatan pembe gelinlik... Gitar ise ölümün tınısını hatırlatan sadece bir parça.

Yazıyı kaynak göstermeden paylaşanın kefeni olmasın inşallah. 

Grand Pera - Beyoğlu 

--
---
Akblog.NET